Wspomnienia z Compiègne (Picardie)

Takie o to zmyslne przejscie wymyslilo sobie Imperatorstwo by moc bezposrednio z palacu przechodzic do teatru...

Ten bruk niejedno widzial, i niejeden pewnie siegnal tego bruku...

Kot jaki jest kazdy widzi :)

 Palac Napoleona III

 Jak to mowia "grunt to frunt" :) gdyby nie ta rura po lewej byloby bardzo klimatycznie! Wystarczylo skrecic w prawa strone - przy donicach, by zobaczyc....

Taki piekny ogrod cesarski...pomimo jesiennej pory roku, nadal cudowny!!

Miec taki widok z okna....

Salon de Thé w carskim ogrodzie ... cos obskurnie pieknego...z muzyka barokowa w tle...

no i to nic, ze ciasta byly niesmaczne :) herbato za to pierwsza liga!

Dzieci swietnie sie odnajduja w cesarskich ogrodach...nawet po tyluset latach :) 

Kot w szeleszczacych lisciach... 

Kosciol sw. Jakuba ...w ktorym, podczas porannej modlitwy  zostala pojmana Joanna d'Arc ... 

Rok 1430 ... nie byl dla niej rokiem szczesliwym...

 Wiekszosc kosciolow i katedr przeze mnie odwiedzanych w Pikardii, kryja w sobie symboliczna muszle sw. Jakuba...

Wiecznosc wyziewa z kazdego rogu tego miejsca...

Hotel de Ville czyli merostwo ... cos bajecznego...

sklepik tylko z kubeczkami i filizankami...az oczy bolaly :)

Coz Francja to jednak kraj kontrastow, piekna i brzydoty...czasem mam wrazenie, ze owa brzydota jest sztuka... bo i sztuka jest jej nie zauwazyc :)